پرداخت بدون تماس

پرداخت بدون تماس چیست؟

اصطلاح پرداخت بدون تماس به روشی امن برای مشتریان برای خرید محصولات یا خدمات با استفاده از کارت های اعتباری، دبیت کارت ها، کارت هوشمند یا دستگاه های پرداخت دارای فناوری شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) و ارتباطات میدان نزدیک (NFC) اشاره دارد. این روش پرداخت با نزدیک کردن کارت پرداخت یا ابزار پرداخت دیگر به پایانه مجهز به فناوری پرداخت بدون تماس کار می کند.

پرداخت بدون تماس چگونه کار می کند؟

پرداخت بدون تماس به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد تا با استفاده از کارت‌های اعتباری خود با فناوریRFID  (که به عنوان کارت‌های تراشه نیز شناخته می‌شوند) یا سایر ابزار ‌های پرداخت، کالاها و خدمات را بدون نیاز به کشیدن کارت و استفاده از انگشتانشان برای وارد کردن رمز خریداری کنند. فروشگاه هایی که پرداخت بدون تماس را می پذیرند دارای پایانه هایی با نماد ویژه هستند. این نماد شبیه به لوگوی وای فای است اما خطوط آن کمی به سمت پایین خم شده اند.

در اینجا نحوه ی عملکرد این روش پرداخت آمده است. هنگامی که سیستم فروش از مشتری می خواهد که پرداخت را انجام دهد، مشتری کارت را برای پرداخت بدون تماس به پایانه ی پرداخت (که می تواند دستگاه کارت خوان مجهز به این فناوری باشد) نزدیک می کند. اطلاعات به صورت الکترونیکی با استفاده از اطلاعات تراشه از کارت به بانک منتقل می شود. هنگامی که سیستم این اشتراک را می‌پذیرد، با یک بوق، چراغ سبز یا علامت به مشتری سیگنال می‌دهد. پس از دریافت تاییدیه، تراکنش کامل می شود.

با افزایش فناوری بی ‌سیم و محبوبیت دستگاه‌ های هوشمند، مصرف‌کنندگان همچنین می‌توانند کارت‌های اعتباری خود را به دستگاهی مانند تلفن هوشمند یا ساعت هوشمند متصل کنند تا با استفاده از این ابزار های نیز بتوانند با سیستم بدون تماس پرداخت های خود را انجام دهند. این کار با دانلود یک برنامه پرداخت مانند Apple Pay انجام می شود و به مصرف کنندگان اجازه می دهد تا اطلاعات کارت اعتباری خود را به صورت ایمن ذخیره کنند تا با استفاده از گوشی هوشمند یا Apple iWatch خود خرید کنند.

مرتبط بخوانید: برترین آمار های پرداخت بدون تماس در ۲۰۲۱

در بیشتر موارد، میزان تراکنش کارت ها برای پرداخت بدون تماس محدود است. مبلغ مجاز برای تراکنش بدون تماس بسته به کشور و بانک متفاوت است. برخی از بازرگانان و خرده فروشان ممکن است برای جلوگیری از تقلب، محدودیت پایینی را برای سیستم خود تعیین کنند، در حالی که برخی دیگر همچنان اجازه انجام معاملات بزرگ را می دهند. مبالغ دلاری بزرگ ممکن است قبل از تأیید نیاز به امضا داشته باشد.

خلاصه ای از نکات

• پرداخت بدون تماس یک روش پرداخت ایمن با استفاده از کارت اعتباری، کارت هوشمند یا دستگاه پرداخت دارای فناوری RFID و ارتباطات میدان نزدیک است.
• برای استفاده از این سیستم، یک مصرف کننده کارت خود را به پایانه ی فروش نزدیک می کند.
• پرداخت بدون تماس راهی سریع و آسان برای پرداخت در نظر گرفته می شود زیرا نیازی به وارد کردن رمز از سوی مصرف کنندگان ندارد.
• پرداخت بدون تماس که در استرالیا، کانادا، کره جنوبی و بریتانیا محبوبیت دارد، هنوز در بین مصرف کنندگان آمریکایی جذابیت قابل توجهی نداشته است.

مرتبط بخوانید: پرداخت بدون تماس چیست؟

مزایا و معایب پرداخت بدون تماس

کلاهبرداران قادر به سرقت و شبیه سازی اطلاعات از نوارهای مغناطیسی پشت کارت های پرداخت هستند. این به آن ها این امکان را می دهد که اطلاعات را شبیه سازی کنند و کارت های جدیدی بسازند که منجر به کلاهبرداری و سرقت هویت می شود. در نتیجه پرداخت بدون تماس خطر را هم برای مصرف کننده و هم برای تاجر کاهش می دهد. این امر به این دلیل است که پرداخت بدون تماس نسبت به استفاده از نوارهای مغناطیسی در پشت کارت های پرداخت ایمن تر هستند. از سوی دیگر، اطلاعات ارسال شده از طریق پایانه تجاری از طریق پرداخت بدون تماس، رمزگذاری شده است، به این معنی که رهگیری و سرقت آن دشوار است.

با وجود این ویژگی‌های امنیتی، مجرمان هنوز هم می‌توانند با استفاده از گوشی‌های هوشمند، کارت‌هایی را که در کیف پول مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرند، بخوانند. محدوده ای که می توان یک کارت را در آن خواند بسیار کوتاه است و حتی اگر دزد به اندازه کافی نزدیک باشد تا داده ها را بگیرد، نمی تواند یک کپی از کارت ایجاد کند. این در مورد کارت های دارای نوار مغناطیسی صادق نیست. همانطور که گفته شد، کارت‌های تراشه و پین همچنان امن‌ترین کارت‌ها هستند، زیرا نمی‌توان آن ها را کپی کرد و به داده‌هایی نیاز دارند که در جای دیگری روی کارت وجود ندارد.

مصرف کنندگان اکنون می توانند از تراکنش های جعلی جلوگیری کنند و کارت های جایگزین دریافت کنند. همچنین کیف‌ های محافظ کارت وجود دارد که در وهله اول مانع از دسترسی دزدان به اطلاعات کارت شما می ‌شود. از سال ۲۰۱۵، بازرگانان و شرکت‌های کارت اعتباری در صورت نداشتن فناوری تراشه، مسئول هرگونه فعالیت کلاهبرداری که از طریق سیستم ‌های آن ها انجام می ‌شد، شدند.

تاریخچه پرداخت بدون تماس

پرداخت بدون تماس از دهه ۱۹۹۰ وجود داشته است و تنها تعداد انگشت شماری از بازرگانان و خرده فروشان از این فناوری در آن دوره استفاده می کردند. از آن زمان به بعد، هزاران بانک، شرکت کارت اعتباری، بازرگانان و خرده فروشان در سراسر جهان به این فناوری پرکابرد و سودمند جذب شده اند.

اداره ترانزیت کره جنوبی در سئول یکی از اولین سیستم های پرداخت بدون تماس در جهان را ارائه کرد. این سیستم که در سال ۱۹۹۵ راه اندازی شد، بعداً به نام UPass شناخته شد و به مسافران راهی سریع و آسان برای پرداخت هزینه سفرهای اتوبوس با استفاده از سیستم بدون تماس ارائه داد. Mobil یکی از اولین سیستم های پرداخت بدون تماس را به نام Speedpass در سال ۱۹۹۷ ارائه کرد که به مشتریان امکان پرداخت هزینه را در پمپ های بنزین می داد. پس از آنکه آژانس حمل ‌و نقل لندن سیستم پیش پرداخت بدون تماس خود را برای مسافران مترو پیاده‌سازی کرد، سیستم بدون تماس در انگلستان محبوب شد. در سال ۲۰۱۴، این آژانس شروع به ارائه گزینه ای به مسافران برای استفاده از کارت های اعتباری بدون تماس برای استفاده در سیستم حمل و نقل کرد.

بازار ایالات متحده در پذیرش روش پرداخت بدون تماس بسیار کند بوده است. طبق گزارش سال ۲۰۱۸ شرکت مشاوره A.T، تقریباً ۲۰٪ از تراکنش هایی که در استرالیا، کانادا، کره جنوبی و انگلستان انجام می شود با استفاده از روش های پرداخت بدون تماس انجام است. بر اساس این گزارش، آمریکایی ‌ها هنوز هم از پول نقد فیزیکی بیشتر از کارت ‌های پرداخت استفاده می‌کنند، تقریباً ۵۰ میلیارد تراکنش نقدی در سال، یا ۲۶ درصد از کل تراکنش‌ های پرداخت مصرف‌کننده بدین طریق پرداخت می شوند.

نمونه هایی از پرداخت بدون تماس

پرداخت بدون تماس از طریق بانک ها و سایر موسسات مالی در دسترس است. اما سایر شرکت‌ها نیز نسخه ‌های خود را از پرداخت بدون تماس ارائه می‌کنند. به عنوان مثال، گوگل و اندروید سیستم ‌های پرداخت سازگار با دستگاه ‌های خود را با استفاده از NFC در سال ۲۰۱۱ معرفی کرده اند، در حالی که اپل باApple Pay  -نسخه ی خودش از کیف پول دیجیتال - در سال ۲۰۱۴ شروع به کار کرد.

Apple Pay

اکثر دستگاه های اپل در حال حاضر به برنامه کیف پول اپل مجهز شده اند. این ویژگی به کاربران این امکان را می دهد تا اطلاعات کارت اعتباری را در دستگاه خود - به ویژه آیفون یا iWatch -  ذخیره کنند تا بتوانند به سادگی در فروشگاه ها خرید کنند. این سیستم همچنین امکان خرید را به صورت آنلاین و از طریق برنامه های دیگر میسر کرده است. کاربران همچنین می توانند از طریق سیستم پیامک خود با استفاده از Apple Pay برای دوستان و آشنایان پول ارسال کنند.

Google Pay

گوگل به کاربران این امکان را می‌دهد تا از طریق یک روش ایمن از طریق برنامه Google Pay پرداخت ‌های خود را در فروشگاه های آنلاین انجام دهند. گوگل به جای استفاده از شماره کارت اعتباری، یک شماره رمزگذاری شده مرتبط با کارت پرداخت کاربر را با فروشگاه به اشتراک می‌گذارد. درست مانند Apple Pay، کاربران همچنین می توانند با استفاده از آدرس ایمیل یا شماره تلفن پول ارسال و دریافت کنند.

Samsung Pay

سامسونگ همچنین یک کیف پول دیجیتال راه اندازی کرد که به کاربران امکان می داد اطلاعات کارت پرداخت خود را در برنامه ذخیره کنند تا بتوانند به سادگی در پایانه های پرداخت استفاده کنند. کاربران Samsung Pay همچنین می ‌توانند با استفاده از تلفن‌ های خود برای خرید، پول نقد و جوایزی دیگر دریافت کنند. کاربران به سادگی از کارت یا بارکد خود عکس می گیرند و بر روی آن ضربه می زنند تا پرداخت انجام شود.